Forum dla uczestników Małopolskiego Konkursu Języka Polskiego

[ciekawa]

Charakterystyka:

[Reklama]

[ciekawa]

1.Weronika Sroka- głowna bohaterka utworu, ma 15 lat, chodzi do szkoły i ma ,, przyjaciółkę'' Magde. Na początku utworu ukacuje się nam jako osoba smutna, często nerwowa, nie umiejąca sobie poradzić ze swoją sytuacją w domu i szkole. Daje sie wrobić koledze, który namawia ją na warsztaty teatralne. Jednak po powrocie z warsztatów przeżywa metamorfozę , zmienia się jej stosunek do życia i ludzi ( zwłaszcza swojej rodziny). Jest rozsądna i pomocna. Warsztaty zmieniły ją w całkiem inną osobę .
2.Łukasz- chłopak w którym Weronika się zakochała, ale przeszlo jej to gdy dowiedziała się, że ją tak perfidnie oszukał. Można go nazwać człowiekiem sprytnym i cwanym.
3. Karol- pod koniec powieści chłopak Weroniki, nie ma ręki. Ukrywał tą prawdę przed wszystkimi uczestnikami warsztatów. Markotny, jego życie nie ma sensu ( on tak twierdził), ale wraz z poznaniem i zakochaniem się w Weronice zmienia swój stosunek do życia.

[haardness]

Fajnie ciekawa, że dołączyłaś się do naszego skromnego grona Też mam zamiar za niedługo ponownie coś wrzucić.

Charakterystyka bohaterów taka troszkę skrótowa, bo można ją jeszcze rozbudować, ale i tak bardzo przydatna.

Miłego dnia :*

[madambo]

Salomea Grossmayer - emerytowana instruktorka aktorstwa, reżyser, kierownik wyjazdu, Wera na początku nie ma dobrej opinii o tej kobiecie, co z czasem się zmienia, Salomea ma dobre podejście do młodzieży, budzi wśród nich szacunek i uznanie - krotko ale też może się przyda :/

[zizu_r]

5. Irka - domniemana "lesbijka", bynajmniej. Zakochana w Olku, nie chce okazać swoich uczuć, po czym zaczyna z nim chodzić. Mówi, że Salomea pozwoliła jej "odkryć piękny sad na tyłach ogrodu".
6. Rita - na pierwszy rzut oka, osoba z poprawczaka. Błędnie oceniona przez Werkę. Bardzo utalentowana aktorsko. Tata i mama pracują w branży filmowej.
7. Kasia - odprowadzona przez tatę, nazwana schizofreniczką, w żałobie po matce, po warsztatach staje się przyjaciółką Werki.
8. Bazyliszek - Kuba, po prostu brat głównej bohaterki. Obsadzony w nowej roli faktycznie staje się jej bratem. Razem z ojcem śmieje się ze zrzuconej z łóżka siostry. Dziewczyna go nienawidzi, bo trzyma razem z tatą. Jest starszy o dwa lata.
Uważam, że takie małe powtórzenie dobrze zrobi przed konkursem. Zwłaszcza, że nigdy nie wiadomo o co zapytają jak oceniacie Werkę? Jaka faktycznie jest?

[pucio402]

Moim zdaniem Weronika jest świetna. Po metamorfozie umie wreszcie poradzić z życiem. A mógłby mi ktoś podać jej wygląd zewnętrzny? Jakie miała włosy, figurę, styl ubierania.

[nevergiveup]

Nie mogę sobie przypomnieć nic o jej wyglądzie zewnętrznym, jakoś umknęło mi to podczas czytania książki, jutro mam zamiar przeczytać ją jeszcze raz więc napisze. Jedyne co pamiętam to, że po przemianie jej wygląd także się zmienił. Znalazłam tu cytat
"Nie, ta niedojda, którą tu widzisz, z tym sobie nie poradzi. Ciapa uczesana w kucyk, w tandetnych dżinsach i bluzie modnej dwa lata temu, nie da sobie rady." - przed przemianą
"Godzinę później stanęłam przed lustrem. Byłam zadowolona. Zobaczyłam dziewczynę mocną, twardą, z warkoczem, jakiego już dziś nikt nie nosi, w legginsach i tunice, z czterema różnymi wisiorkami i głową okręconą turkusową chustką. Zobaczyłam dziwoląga. I o to chodziło! Dziwoląg był mi potrzebny, bo grzeczna dziewczyna nigdy by sobie nie poradziła."- po przemianie
I tu jeszcze jest cytat pani Salomei "Kostium, kochani, to podstawa. To wsparcie i dla aktora i dla widza"

[pucio402]

Ok. Napisałam część charakterystki:
Weronika Sroka to główna bohaterka powieści Ewy Nowak pt. "Bransoletka". Jest uczennicą trzeciej klasy gimnzajum. Wiek dojrzewania przystwarza jej wiele problemów z bliskimi.
Autorka książki nie wiele wspomina o wyglądzie dziewczyny. Nie miała długich włosów. Jej styl ubierania początkowo był bardzo zwyczajny i prosty, wręcz staromodny. Nastolatka po warsztatach odkryła, że garderoba to ważny element codzienności. Ukazujący osobowość i charakter człowieka.
Przed obozem Weronika była i nerwowa. Nie potrafiła sobie poradzić z sytuacjami rodzinnymi i szkołą. Ojciec i brat dręczyli ją emocjonalnie, na każdym kroku wyśmiewali się z niej. Najkrótsza wymiana zdań prowadziła do płaczu i pogorszenia nastroju na cały dzień. Mama uciekała od konfliktów, nie słuchała i nie rozumiała córki, gdy ta przeżywała kryzys.

Pożniej można napisać o jej naiwnosći i przyjażni z Magdą i dziewczynami z warsztatów. O jej umiejętnościach że umiała szyć ( właśnie nie wiem co jeszcze) Oraz o metamorfozie, że zaczęła sobie radzić z problemami.

[madambo]

Weronika raczej własnie miała dłuższe włosy, skoro można było z nich zrobić kucyka a potem warkocza i miała też grzywkę.
i myślę też że w charakterystyce można napisać o Śliwie i jej stosunku przed wyjazdem i po

[pucio402]

Weronika rozmawiała z Magdą, która chciała ją ostrzec przed Łukaszem pod koniec działu "co innego jest ważne" jest tak napisane: "....Uśmiechnęłam się tak jak ona. Mimo, że mam krótkie włosy, zrobiłam gest, jakbym odrzucała je na plecy. Jej gest(...)"

Więc chyba miała te włosy średniej długości, mogła zrobić kucyka, warkocza, ale nie mogła zrobić tego gestu.

[madambo]

hahah dziekuje!!

[wisia]

Weronika jest uczennicą ostatniej klasy gimnazjum.Jest dziewczyną o specyficznym charakterze,mądrą,z szerokimi horyzontami.Dostrzega wady u innych,własnych nie zauważając.Spowodowane jest to etapem dojrzewanie,przez który każdy musi przejść.Dziewczyna uważa swoje życie za okropne,a samą siebie obsadza w roli tragicznej.Posiada złe stosunki z rodziną,twierdząc że jej ojciec ją prześladuje,a matka nie interesuję się jej życiem. Na ogół widzimy ją w szkole jako postać drugoplanową.Nie wychyla się z tłumu i z pewnej odległości przygląda się wszystkim zdarzeniom.Posiada przyjaciółkę,która wydaje jej się fałszywa.Udaje ona bowiem zatroskaną i współczującą koleżankę,która tak naprawdę próbuje zwrócić na siebie uwagę. Pewnego dnia zakochuje się pierwszą,nieśmiałą i lekką miłością w chłopcu z równoległej klasy. Łukasz,bo tak ma na imię,wykorzystuje Weronikę nie w sensie seksualnym,ale znacznie gorszym-psychologicznym. Wynikiem całego zajścia jest wyjazd dziewczyny na warsztaty teatralne. Dziewczyna jest sceptycznie nastawiona i nie kryje swojego niezadowolenia. Na zajęciach jednak odkrywa będący w niej potencjał.Poznaje wielu przyjaciół,którzy umilają jej wyjazd.Pojawia się także pewien chłopak,który na pierwszy rzut oka wydaje się Werce leniwym maminsynkiem.Mowa tu o twz. ponurym pokurczu,czyli Karolu. Po raz kolejny widzimy jak dziewczyna ocenia ludzi po wyglądzie.Innym przykładem może być stwierdzenie,że Rita nie nadaję się do bycia aktorką,gdyż jest za brzydka.Jest to zła cecha,która pojawia się często w książce. Następnym etapem jest bliższe poznanie Karola. Pewnego dnia zauważa u niego brak prawej ręki.Od razu czuje do siebie żal,że tak źle oceniła chłopaka,który jest niepełnosprawny.Wtenczas dzieje się sytuacja zaskakująca. Dziewczyna zakochuje się w Karolu,akceptując go takim jaki jest. Po powrocie z warsztatów,zmienia swój światopogląd. Udaje jej się dokonać czegoś wspaniałego-grać wiele ról jednocześnie. Dzięki temu potrafi zmienić swoje nastawienie do rodziny,obsadzając jej członków w innych rolach. Staje się pewniejsza siebie oraz otwarta na świat. Widzimy w niej niesamowitą metamorfozę.Z ponurej dziewczyny stała się szczęśliwą nastolatką,mającą chłopaka,który idealnie do niej pasuję.

[myra78888]

Прежде всего я хочу сказать фантастические форум! Спасибо за чудесный комментарий. Вы делаете большую работу я ценю.Мне очень нравится ваш способ выразить мнение и обмен информацией.

[myra78888]

[Reklama]